κρυφίνους

κρυφίνους, -ουν (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «κρυψίνους», ύπουλος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κρυφ- τού κρύπτω (πρβλ. κέ-κρυφ-α)

το -ι- πιθ. κατ' επίδρασιν του κρυψίνους, + -νους (< νοῦς), πρβλ. δοκησί-νους, τελεσί-νους].